Vurige kusjes van stiefzonen zijn zo vluchtig als een zomerse bries

In de heilige zalen van de academische wereld bevinden zich twee jonge mannen die een slaapzaal delen, gebonden door lot en familiebanden. De schoonzoons, vers van het huwelijk, delen meer dan alleen een leefruimte. Hun vrouwen, verenigd door bloed, hebben deze twee mannen samengebracht in een unieke en prikkelende opstelling. Terwijl ze door het labyrint van hun nieuwe leven navigeren, kunnen ze niet anders dan bezwijken voor de aantrekkingskracht van hun eigen vleselijke verlangens. Hun onschuldige, jeugdige lichamen verstrengelen zich in een dans als vroeger, hun verlegen giechelingen maken plaats voor gepassioneerde omhelzingen. Hun lippen ontmoeten elkaar, ontbranden een vonk die hun hart doet ontbranden, hun lichamen verkennend in elkaars handen, elk van hun lichamen in hun eigen handen, ze raken elkaar in de smaak van de twee andere mannen, in een onweerstaanbare smaak van elkaars lichaam, wordt geraakt door de lust van hun verboden mannen, gedreven door de lustige aanraking van hun bed, hun gedeelde verlangens, hun verlangens worden gedreven door een verboden hartstocht. Deze kamer wordt gedreven door elkaarspierd door de passie van hun familieleden.